با سلام و احترام خدمت حاج فردوسی

۱ ـ نظر جنابعالی در باره‌ی انفاق چیست؟ درشرایط کنونی، آیا صدقه‌هایی که به مؤسسات و ارگان‌های دولتی (کمیته‌ی امداد و هلال احمر) می‌پردازیم، به عنوان انفاق محسوب می‌شود؟ چون گاهی متوجه می‌شویم بعضی از متقاضیان، بی‌نیازند تا نیازمند!
۲ ـ کمک کردن به متکدّیان و نیازمندان دورگردی که با داستان‌سرایی از وضعیتشان، تقاضایی کمک دارند چیست؟ آیا یک جوری گداپروری نیست؟
۳ ـ آیا انفاق فقط مخصوص ثروتمندان است؟
۴ ـ در قواعد منهاج فردوسیان خواندم که باید تا حدّی انفاق کرد که خود، نیازمند نشویم؛ اما در بسیاری از حکایاتی که از استادان منهاج فردوسیان (علیهم‌السلام) نقل می‌شود، حتی در صورت نیازمند بودن خود انفاق داشتند مثلاً قضیه‌ی سه روز روزه گرفتن و انفاق طعام به فقیر و یتیم و اسیر و حکایات دیگر، پس توکل کجاست؟ اینکه خدا روزی‌رسان است و معنی کریم بودن کجاست؟ مگر این نیست که کریم، نیازهای دیگران را بر نیازهای خود مقدم می‌دارد؟

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
جواب ۱: اگر فقیری می‌شناسید که اهل ایمان و تقواست، خودتان به او کمک کنید که ارزش بسیار زیادی دارد. خدای تعالی در قرآن کریم، فقط به دو گروه، وعده‌ی چشم‌روشنی‌ای داده که هیچ کس از آن خبر ندارد؛ یکی نمازشب‌خوان‌ها و دیگر، انفاق‌کنندگان؛ آنجا که می‌فرماید: «تَتَجافـٰى جُنوبُـهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعونَ رَبَّـهُمْ خَوْفًـا وَ طَمَعًـا وَ مِنْ ما رَزَقْناهُمْ یُنْفِقونَ * فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفی لَـهُمْ مِنْ قُرَّهِ أعْیُنٍ جَزاءً بِما کانوا یَعْمَلونَ» (سوره‌ی سجده، آیه‌ی ۱۶ و ۱۷)
ترجمه: پهلوهایشان از خوابگاه‌هایشان دور می‌شود در حالى که همواره پروردگارشان را به علت بیم [از عذاب‏] و امید [به رحمت و پاداش‏] مى‏خوانند و از آنچه آنان را روزى داده‏ایم، انفاق مى‏کنند. پس هیچ کس نمى‏داند چه چیزهایى که مایه‌ی شادمانى و خوشحالى آنان است به پاداش اعمالى که همواره انجام مى‏داده‏اند، براى آنان پنهان داشته‌اند.
در این که قسمتی از کمک‌های مردم به مؤسسات خیریه، صرف امور جاری آنان همانند اجاره، قبوض، حقوق کارمندان و غیره می‌شود، شکّی نیست. پس تا جایی که فقیر مؤمن سراغ دارید، کمک‌های مالی خود را به این گونه مراکز و مؤسسات ندهید.
جواب ۲: به اشاره‌ی برخی روایات، گاهی اوقات، افرادی که به صورت گدا بر سر راه ما قرار می‌گیرند، فرستاده‌ی خدای تعالی هستند تا با صدقه‌ای که به او می‌دهیم، بلایی از ما دفع شود. پس اینگونه افراد را ناخوش ندارید و حتماً اندکی به آنان کمک کنید. حتی اگر چیزی ندارید که به او بدهید، برایش دعای خیر کنید.
جواب ۳: هر گاه کسی به چیزی نیاز نداشته باشد و آن را ببخشد، «انفاق» است ولی اگر به آن نیاز داشته باشد و ببخشد، «ایثار» است. هر دو کار، ستوده است ولی «ایثار» درجه‌ی برتری دارد. پس انفاق، مخصوص ثروتمندان نیست بلکه برای بی‌نیازان است. گاهی بی‌نیازی در حدی یک خودکار است. مثل این که کسی، دو خودکار دارد و یکی را انفاق می‌کند.
جواب ۴: درجات انسان‌ها، متفاوت است. نباید از تازه به راه افتادگان، انتظاری داشت که از استقراریافتگان در ایمان و عمل صالح انتظار می‌رود. آنچه از استادان معظم منهاج فردوسیان (علیهم‌السلام) برای ماست، دستوراتشان است نه نحوه‌ی عملشان. آن منتهیان، در افقی از کمال پرواز می‌کنند که ما مبتدیان، توانایی چنان اوج گرفتن‌هایی را نداریم. لذا مصلحت‌دید من آن است که یاران به جای توجه به سیره‌ی عملی آن بزرگواران، به دستوراتشان که در سطح ما صادر شده، توجه و عمل نمایند.

موفق باشید
حاج فردوسی

سلام علیکم حاج فردوسی
اگر ممکن است بفرمائید در زمان ما، مقدار «مَهرُ السُّنَّه» چقدر است و چگونه محاسبه می‌شود؟
با تشکر

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
در مورد مهر السنه، سه نکته به نظر می‌رسد که باید مورد توجه قرار گیرد، که عبارتند از:
۱. میزان آن بر طبق مشهور، پانصد درهم نقره و معادل حدود ۱۲۵۰ گرم است.
۲. با توجه به نسبتِ بین نقره و طلا در صدر اسلام که بنا بر مشهور، ده به یک یا بر طبق برخی اسناد، هفت به یک یا هشت به یک بوده، می‌توان نتیجه گرفت که این مقدار، حدود پنجاه تا هفتاد مثقال طلاست.
۳. از همه مهمتر، مهر السنه، در صورتی که با اسناد معتبر، ثابت شود، «فعل استاد» است و در نزد ما به پیروی از جمهور فقهای امامیه که «فعل معصوم» را دال بر استحباب نمی‌دانند، مستحب نیست.

موفق باشید
حاج فردوسی

با سلام

با شروع ماه محرم، یک سری سخنان به عنوان حدیث، در محیط‌های اجتماعی منتشر می‌شود که نیاز به سندیابی و تأیید اعتبار دارد، خواهشمندم این روایات را بررسی سندی بفرمایید. از آن جمله است، این مطلب: علت عزاداری برای امام حسین علیه السلام قبل از روز سالگرد شهادتش از اول ماه محرم چیست؟
در محضر مبارک حضرت امام صادق (ع) عرض شد: ای آقا و مولای من جانم به فدای شما، برای کسی که از دنیا رفته بعد از فوت یا کشته شدنش عزا برپا می‌دارند ولی من می‌بینم که شما و شیعیانتان از اول محرم به عزاداری و ماتم برای حضرت سیدالشهدا (ع) می‌پردازید، علت چیست؟
حضرت (ع) درپاسخ فرمودند: هنگامی که هلال ماه محرم ظاهر می‌شود٬ ملائکه لباس حضرت امام حسین (ع) را که از ضرب شمشیر پاره پاره شده و به خون بدن او آغشته شده است، باز و برافراشته می‌کنند و ما و شیعیان، با بصیرت و چشم باطنی٬ آن را می‌بینیم و اشک‌هایمان جاری می‌شود. (نورالعین، ص ۴۶)
با تشکر

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
گسترش ارتباطات، فرصت بسیار خوبی برای نشر معارف ناب وحیانی است که مع الاسف، بر اثر حضور مذهبی‌های ناآگاه و کم‌اطلاع یا دشمنان آگاه و غرض‌ورز، به صحنه‌ای برای نشر خرافات و اکاذیب، تبدیل شده است.
آنچه به عنوان حدیث، بیان کرده‌اید، سند و منبع معتبری ندارد و از نظر محتوا نیز، مورد تأیید نیست. حکایت لباسی که توسط ملائکه،‌ باز می‌شود، تمثیل شاعرانه‌ی زیبایی است ولی به این معنی نیست که واقعاً، لباسی هست و جمعی می‌بینند و اشک می‌ریزند!! در خیل عزاداران حسینی (علیه السلام) نخواهید یافت کسی را که ادعا کند در روز اول محرم، پیراهنی خون‌آلود می‌بیند که توسط فرشتگان، برافراشته شده و به همین خاطر، شروع به عزاداری می‌کند.
غیر از این که عزاداری‌های چند روز اول محرم، حالت مقدماتی و آماده شدن برای تاسوعا و عاشورا دارد، در حالی که اگر چنین پیراهن خونی‌ای در کار بود، باید روز اول محرم، بیش از روز عاشورا، غوغا و هیجان می‌داشت.

موفق باشید
حاج فردوسی

سلام
با توجه به این حدیث، چطور می‌توانیم از عزاداری و عزاداران مولانا الحسین علیه السلام اشکال بگیریم؟
امام رضا علیه السلام فرمودند: هر کس به نحوی از عزاداران جدم حسین(ع) ایراد بگیرد، حتی اگر شیعه باشد، از محبین ما نیست. (بحارالانوار، جلد ۳، صفحه ۱۷)
با تشکر

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باسمه تعالی

سلام علیکم
اولاً: «نقد سالم» با «ایرادگیری» و «اشکال‌تراشی» فرق دارد. آنچه پسندیده و موجب بالندگی‌ست، «نقد سالم و سازنده» است. و «ایرادگیری» و «اشکال‌تراشی» موجب تخریب شده و هیچ اصلاحی را در پی ندارد. پس همیشه باید سعی کنید از «ایرادگیری» بپرهیزید و با «انتقاد سالم»، موجب بهتر شدن جریان‌های مفید گردید.
ثانیاً: جملاتی که به عنوان حدیث، نقل کرده‌اید، جعلی است و در هیچ منبع معتبر و غیر معتبری، اثری از آن نیست. پس بپرهیزید از این که دیدگاه‌های خود را بر احادیث جعلی بنا نهید.
کسی که این حدیث را جعل کرده، خواسته است راه نقد سالم را بر خرافات و آئین‌های عزاداری ببندد. دوستان نادان یا دشمنان دانا، می‌کوشند با جعل کردن اینگونه سخنان و نسبت دادن آن به اولیای دین، زبان محققان و عاشوراپژوهان را بریده و قلمشان را بشکنند.
امید است خدای متعال، به احترام خون حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) که برای نجات مردم از جهالت و سرگردانی و گمراهی ریخته شد، جامعه‌ی شیعی ما را از تزویر و دروغ، محافظت بفرمایاد.

موفق باشید
حاج فردوسی

سلام علیکم

با عرض خسته نباشید به محقق دانایمان حاج فردوسی
چند روز پیش در سایت آیت الله مکارم اینچنین سؤالی بیان کردم:
عرض سلام و خسته نباشید به مرجع عالیقدر آیت الله مکارم شیرازی
۱. آیا کتاب مستدرک الوسائل حسین محدث نوری معتبر است از نظر شما؟
۲. آیا پوشیدن لباس سیاه در ایام عزاداری یا اصلاً برای هر عزای دیگر از امامان، جایز است؟ یا حدیثی معتبر برای پوشیدن لباس سیاه برای عزاداری امامان و معصومانمان دارید؟ در صورتی که حدیث داریم پوشیدن لباس سفید مستحب است.
جواب ۱: کتاب مذکور، کتاب حدیثی خوبی است اما به این معنا نیست که تمام روایات آنها صحیح باشد، بلکه اغلب روایات آن صحیح است.
جواب ۲. مرسوم و معمول میان مردم آن است که در غم مرگ عزیزان، لباس سیاه بر تن می‌کنند و این رنگ لباس را، علامت ماتم و عزا می‌دانند. بنا بر این، یکی از راه‌ها و شیوه‌های مطلوب عزاداری برای خامس آل عبا، پوشیدن لباس سیاه در سالروز شهادت آن حضرت (ایّام محرّم) است. در برخی از روایات نیز آمده است، هنگامی که بر اثر خطابه‌ها و افشاگری‌های امام سجاد (علیه السلام) و حضرت زینب (علیها السلام) یزید بر خاندان هاشمی اجازه داد در دمشق، مدت هفت روز برای امام حسین (علیه السلام) و شهدای کربلا عزاداری کردند و با توجه به این که پوشیدن لباس سیاه، سبب تعظیم شعائر می‌گردد، کراهت آن تحت الشعاع قرار گرفته و رنگ استحباب به خود می‌گیرد. برای مطالعه بیشتر می‌توانید به کتاب «عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها» ذیل عنوان «۳ ـ لباس مشکی بر تن کردن» در آدرس زیر مراجعه فرمایید:
http://makarem.ir/compilation/reader.aspx?lid=0&mid=10833&pid=61827
نظر جنابعالی در باره‌ی این دو پاسخی که داده‌اند، چیست؟
ممنون و متشکر